Op de basisschool was ik geen "hoogvlieger" als het om theoretisch leren ging. Het “blijven zitten” in de 4e klas was heftig voor mij want het voelde als falen. Ik was “te speels”, dus de leerkracht en mijn ouders vonden het voor mij beter om maar in de 4e klas te blijven. Mijn reactie hierop was dat ik heel serieus op school werd en mijn speelsheid minder naar buiten liet komen. Gelukkig weet ik nu dat mijn speelsheid een kwaliteit is en dat de energie die ik heb een voorrecht is!

Na de basisschool ging ik naar de Johannes Brands MAVO in Burgum. Prachtig vond ik het er! Ik had mijzelf aangeleerd mij neer te zetten in een groep door fysieke kracht, wat duidelijk werd tijdens de gymnastieklessen op school én op de verschillende sportverenigingen. 

Medeleerlingen wisten dat er met mij niet te sollen viel. Degenen die mij nog niet kenden, kwamen daar snel achter, wanneer zij het leuk vonden om andere kinderen te pesten. Van huis uit heb ik een heel krachtig rechtvaardigheidsgevoel ontwikkeld en samen met mijn krachtige lichaam was ik de baas op het schoolplein. Gelukkig weet ik nu dat het ook anders had gekund en hebben onze kinderen en de gesprekken die wij op de verschillende scholen hebben gehad mij de inzichten en ervaringen gegeven die ik nodig had om een deel van het verleden te begrijpen.

Van de MAVO in Burgum naar de HAVO in Leeuwarden. Ik had ondertussen al een idee over wat ik later wilde gaan doen. Twee keuzes eigenlijk. Of de ALO (sportlerarenopleiding) maar ook fysiotherapie speelde door mijn hoofd. Mijn vader had mij hierop geattendeerd. Het is fysiotherapie geworden en om daar te komen was geen gemakkelijke route. Gelukkig weet ik nu wel dat het mijn route was!

Om toegelaten te worden tot de opleiding voor fysiotherapie, moest ik op de HAVO wiskunde-A, natuurkunde én scheikunde in mijn vakkenpakket hebben. Vooral de wiskunde heeft heel veel extra inzet nodig gehad maar dankzij de hulp van de wiskunde leraar van mijn vorige school, wist ik ook hier een voldoende te halen. 

En ja, ik werd ingeloot voor de opleiding fysiotherapie in Groningen!!!! Eenmaal op de opleiding, voelde ik dat dit bij mij paste. Anatomie, fysiologie, ik leerde het menselijk lichaam kennen van binnen en van buiten. Ik leerde voelen wat een enorme verschillen er per persoon kunnen zijn. Na twee jaar studie ben ik op kamers gegaan in Groningen. Mede door mijn kamergenoten kwam ik erachter dat er ook meer is dan werken en studeren en kreeg het speelse in mij weer meer de ruimte. Wat een bijzondere tijd!

Tijdens mijn laatste stage voor de opleiding werd alle plezier die ik tot dan toe ervaren had de kop in gedrukt door een stagebegeleider die volledig onderschatte hoe belangrijk ervaring is binnen ons vak. Door zijn benadering in combinatie met mijn eigen onzekerheid blokkeerde ik volledig. Gelukkig weet ik nu dat mijn onzekerheid de voedingsbodem was voor mijn slachtofferschap. Nog geen jaar later werd mijn toenmalige stagebegleider opgenomen in het ziekenhuis met een hartinfarct. Wij spraken elkaar enkele jaren later in Thialf, waar zowel ik als hij een schaatsploeg mocht begeleiden vanuit de fysiotherapie.

Ik was via een leraar op school aanbevolen bij de KNSB (Koningklijke Nederlandse Schaatsenrijders
Bond) die een jonge, sportieve fysiotherapeut zochten. 

Voordat ik mijn studie goed en wel had afgerond, vloog ik de wereld rond naar  alle landen waar ijsbanen waren. Mijn droom werd werkelijkheid, werken als fysiotherapeut in de sport! Ik ben 8 jaar betrokken geweest bij alles wat er rond de professionele schaatssport nodig was.  In deze periode heb ik de voorbereiding van 3 olympische winterspelen (Nagano, Turijn en Salt Lake City) meegemaakt. 

Naast het werk voor de schaatsploegen, werkte ik ook in een particuliere praktijk: De Vesteynde in Zwaagwesteinde. De afwisseling van de particuliere praktijk en op locatie werken met atleten was de ideale baan. Na 8 jaar voornamelijk gewerkt te hebben met "gezonde mensen", waar alles voor geregeld werd, besloot ik te stoppen met het begeleiden van topsporters. In de praktijk waar ik werkte vond ik het veel uitdagender om mensen te begeleiden die fysiek en mentaal/emotioneel niet zo bevoorrecht waren en vaak veel dankbaarder waren voor de ondersteuning die ze kregen.

In 2005 begon ik samen met een collega uit
De Vesteynde, Bewegingscentrum-Reset met als pijlers: voeding, beweging en gedrag. Naast fitness en allerlei groepslessen  was er ook een actieve fysiotherapie afdeling. De start was  bijzonder hectisch. Kort voor de opening kwam mijn vader plots te overlijden.  Het verlies van mijn vader maakte dat ik er alles aan wilde doen om Reset tot een succes te maken. Gelukkig weet ik nu dat mijn vader al trots was, daar hoefde ik geen bergen voor te verzetten.  Ik kon thuis altijd mezelf zijn.

Transparant, eerlijk en “no -nonsens”. Dat was ons bedrijf en dit groeide snel uit tot een begrip in Burgum en ver daarbuiten. Vanaf 2007 startten wij met plannen maken voor de ontwikkeling van een gezondheidscentrum. Samen met een investeerder wisten wij in 2014 de deuren te openen van een gloednieuw onderkomen, Bewegingscentrum-Reset, wat later het Maxima Centrum werd. 

Naast de ontwikkeling van ons nieuwe onderkomen, staken wij ook heel veel energie in de ontwikkeling van het huidige Wetter en Willepark in Burgum. Wij gingen met wethouders en ambtenaren het land in, om te laten zien dat er mogelijkheden lagen in Burgum. Mede ook door de komst van De Centrale As (de nieuwe weg van Dokkum richting Drachten), waren er de financiële middelen om een omgeving te realiseren, waar allerlei vormen van beweging bij elkaar komen. Aan de poort van dit plan, Bewegingscentrum-Reset.

Met heel veel trots kijk ik terug op een hele bijzondere periode. Ik ben nog wekelijks te vinden in en rond het park vanuit Stichting Reset Survival voor het verzorgen van trainingen en clinics.

Na 18 jaar Bewegingscentrum-Reset en Fysiotherapie Reset werd ik uitgedaagd mijn werkzaamheden op een andere locatie uit te voeren. Veranderingen in de markt, waarin Reset zich bewoog in combinatie met de reactie van onze regering op het Coronavirus, gaven mij de inzichten om vanuit een andere invalshoek verder te gaan. In eerste instantie voelde ik mij super kwetsbaar en vond ik heel veel zaken onrechtvaardig. Gelukkig weet ik nu dat  deze periode mij ook heeft laten inzien dat ik er ook voor mijzelf mag zijn, naast dat ik er ook voor een ander wil zijn.  

Het werd steeds duidelijker dat de bedrijfsvoering zoals wij die gewend waren te draaien niet meer paste bij onze manier van werken en de grootte van het bedrijfspand. Na 2 jaar Coronabeperkingen, werd duidelijk dat wij zo niet verder konden. Om een faillissement af te wenden heb ik mij tot de schuldsanering gewend. De ondersteuning die ik hierbij gekregen heb van verschillende vertrouwenspersonen, collega’s, vrienden en familie is niet te beschrijven. Ik heb geleerd dat “je kwetsbaar opstellen”, enorm krachtig is. Door het proces aan te gaan en te doorvoelen, kwam er voor het eerst in jaren weer ruimte voor mezelf om, op mijn manier, door te gaan met het vak wat ik al ruim 25 jaar uitoefen. Gelukkig kan ik het nu reeds zien als een enorm leerproces, waar ik zonder vallen en opstaan nooit de groei door had kunnen maken, die ik nu voel.

Op dit moment ben ik actief in mijn eigen praktijk, SEA Fysiotherapie. Verder ben ik actief in Berchiem met de revalidatie van vluchtelingen uit Oekraïne en verzorg ik survivalruntrainingen voor Stichting Reset Survival. Gelukkig weet ik nu dat ik vanuit mijn ervaring en nieuwsgierigheid flexibel kan zijn in hoe een zinvolle bijdrage te kunnen blijven leveren aan het in beweging houden van mijn medemens. 

Bewust in beweging! 

Wat heeft er bij mij voor gezorgd dat ik geen contracten met zorgverzekeraars ben aangegaan?

Na 25 jaar als fysiotherapeut werkzaam te zijn, heb ik ervaren dat de administratieve last fors toegenomen is en die levert geen bijdrage aan een betere zorg voor mijn cliënten. De tarieven van de zorgverzekeraars zijn achtergebleven, niet passend bij de waarde die ik inbreng binnen ons zorgsysteem. Betaal jij liever mij of jouw zorgverzekeraar? 

Ik ben fysiotherapeut geworden omdat ik in praktische zin mensen wil begeleiden. Ik neem de tijd om een volledig beeld te krijgen van wat er speelt, hierbij volg ik mijn gevoel, kijk technisch naar jou lijf, werk ik met mijn handen en stem de begeleiding af op wat jij nodig hebt. Lichaam en geest werken nauw samen en om dit op elkaar aan te laten sluiten vraagt dit contact met de mens achter de klacht(en). Dat contact ontstaat niet als ik voortdurend met mijn hoofd in het beeldscherm zit. Ik wil er voor mijn cliënt zijn!

Heb jij wel eens uitgerekend wat de aanvullende verzekering jou per jaar kost en hoeveel behandelingen jij daarvoor voor kunt krijgen? 

Met een behandelgemiddelde van 5 behandelingen per indicatie is het voor jou een overweging waard om mij als uw behandelaar een goede vergoeding voor de geleverde diensten te geven, in plaats van de kas van de zorgverzekeraar te spekken. Ik houd jou niet aan het lijntje en geef eerlijk advies en ben transparant in wat ik voor jou kan betekenen en wat binnen mijn reikwijdte ligt. Mocht ik jou niet kunnen ondersteunen waardoor jij vooruit kan komen, dan kijken wij samen waar wellicht wel een opening ligt. 

Uiteindelijk hebben alle mensen invloed op hoe ons zorgsysteem eruit ziet en wat het te bieden heeft. Ik geloof in een systeem wat mensen ondersteund hun eigen kracht te ontdekken. Ik ben daarin een tijdelijke ondersteuner, totdat jij het zelf kan. Ik geloof in een systeem dat uitgaat van de  kwaliteiten die ieder mensen heeft en ik ondersteun jou om jouw kwaliteiten verder te ontwikkelen. 

Beperkingen of ziekte geven ons de kans om heel veel te leren over onszelf, ben jij nieuwsgierig over hoe, maak dan een afspraak en investeer in jezelf!

Ons lichaam, met alles erop en eraan, is een dynamisch systeem, wat zich voortdurend aanpast en vernieuwt. Zo lang wij leven, worden alle cellen in ons lichaam om de zoveel tijd vervangen, hoe snel dit gebeurt hangt o.a. van het weefseltype af. Eigenlijk kun je zeggen dat niemand dezelfde is na enkele jaren, want alle lichaamscellen zijn vervangen. Zelfs de cellen van een litteken wat jij eens opgelopen hebt., Het ziet er wellicht hetzelfde uit en toch wordt ook dit weefsel vervangen door nieuw weefsel.

Een mooi voorbeeld vind ik het verschil in lichaamsbouw tussen een bodybuilder en een marathonloper. Beide worden gevormd door de prikkels die het te verwerken heeft gekregen en de aanpassingen die het lichaam in gang heeft gezet: training, voeding, intentie, rust, stress, bewustzijn, enz. Er zijn vele factoren die invloed hebben op onze lichaamsbouw, zowel zichtbaar (buitenzijde), als onzichtbaar (binnenzijde). Zelfs ons brein is plastisch (veranderbaar). Eigenlijk is ons brein ook een orgaan, wat zich aanpast aan de omstandigheden.

De fascinatie voor het aanpassingsvermogen zat er al vroeg in bij mij, omdat ik veel buiten speelde en naar de natuur keek. Discovery, National Geographic op TV kon ik mij in verliezen en nog vind ik dat prachtig.

Toen ik mijn scriptie voor de opleiding fysiotherapie mocht schrijven, ging dit over “het herleren van motorische vaardigheden”. De aanleiding was het vermogen van mensen in mijn omgeving die na een herseninfarct toch weer heel veel konden leren, ondanks de hersenschade en ondanks wat zij te horen hadden gekregen van “de specialisten”. 

Let wel, 25 jaar geleden werd ervan uit gegaan dat ons brein niet plastisch (veranderbaar) was! Gelukkig weten wij tegenwoordig wel beter. Ik ervaar binnen de zorg dat het aanpassingsvermogen van de mens nogal eens onderschat wordt. De voorbeelden die ik tijdens de afgelopen 25 jaar voorbij heb zien komen, hebben mij geïnspireerd om niet te snel de handdoek in de ring te gooien en te vertrouwen op dit aanpassingsvermogen.

Met geduld, positieve ervaringen, inzet en ruimte voor de emoties die voorbij komen, is er heel veel herstel mogelijk. Dit opschrijvend lopen mij de tranen over de wangen vanwege de vele voorbeelden die op mijn netvlies staan en die veel indruk op mij gemaakt hebben. Hier een bijdrage aan te mogen leveren vanuit Sytse-Evert, is mijn levensopdracht.

Zonder beweging is er stilstand en te lang stil staan, letterlijk en figuurlijk, leidt tot de emotionele en/of fysieke dood.